Ministerstwo Infrastruktury realizuje projekt „Opracowanie Programu inwestycyjnego w zakresie poprawy jakości i ograniczenia strat wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi”, który finansowany jest z funduszy europejskich w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020. Program ten ma na celu wyznaczenie priorytetowych obszarów oraz kluczowych inwestycji, wymaganych w celu poprawy bezpieczeństwa wody.
Ogłoszenia i komunikaty
- Szczegóły
Wszystkich uczestników sesji Rady Gminy Hajnówka informujemy,
iż obrady są transmitowane i utrwalane za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk.
Transmisja obrad jest dostępna w sieci Internet,
natomiast nagrania z sesji zamieszczane są na stronach internetowych
www.gmina-hajnowka.pl oraz bip.ug.hajnowka.wrotapodlasia.pl
Transmisje online Sesji Rady Gminy Hajnówka znajdują się pod linkami:
- XXII sesja Rady Gminy Hajnówka z dnia 29 stycznia 2021 r.
- Szczegóły
Zgłoś się do urzędu gminy i weź udział w rekrutacji!
Zostań rachmistrzem w Narodowym spisie Powszechnym Ludności i Mieszkań 2021
https://bip.ug.hajnowka.wrotapodlasia.pl/narodowy_spis_powszechny_ludnoci_i_mieszka_2021/
- Szczegóły
Informujemy, iż dzięki Państwa wpłatom z 1 % w 2014 r. uzyskaliśmy kwotę 72,83 zł, w 2015 r. 102,75 zł, w 2016 r. 475,12 zł, w 2017 r. 423,72 zł., w 2018 r. 325,44 zł, a w 2019 r. 331,83 zł. Pieniądze zostały wykorzystane na zakup nagród dla laureatów Konkursu Poezji Religijnej poświęconego pamięci Ks. Prałata Mariana Świerszczyńskiego oraz Konkursu Piosenki Dziecięcej i Młodzieżowej „Nuty Przyjaźni”.
Za każdą złotówkę wszystkim przekazującym gorąco dziękujemy!
Zwracamy się jednocześnie z prośbą o przekazanie 1% podatku również w tym roku.
Podczas wypełniania formularza PIT wpisz KRS :0000270261
oraz poniższy cel szczegółowy
HDK Hajnówka 4051
Rozliczyć PIT oraz przekazać 1% możesz za pomocą darmowego programu do PIT!
Wpłaty indywidualne można dokonywać na rachunek bankowy:
55 1680 1017 0000 3000 1614 5263 INVEST-BANK S.A.
w tytule wpisując: HDK Hajnówka 4051
- Szczegóły
Historia naszego kraju to bogata tradycja, usłana sukcesami, ale też gorzkimi porażkami. Ostatecznie jednak doszliśmy do wolnej i niepodległej Ojczyzny. Pamiętajmy o przeszłości, o wszystkich bohaterach - jakże często bezimiennych, a którym zawdzięczamy wolność.
158 lat temu w noc z 22 na 23 stycznia 1863 roku rozpoczęły się walki powstańcze. Początkowo wybuch powstania ustalono na koniec wiosny 1863r., ale ze względu na brankę do wojska carskiego, zapadła decyzja o przyśpieszeniu powstania. Początkowo władze powstańcze nie przewidywały żadnych działań na terenie Puszczy Białowieskiej. Działania powstańcze były skupione w większości wokół nowo wybudowanej kolei warszawsko-petersburskiej i dróg łączących Warszawę z cesarstwem.
W dniach 6 i 7 lutego 1863r. rozegrała się jedna z największych bitew powstania, bitwa o Siemiatycze. Skupione w Siemiatyczach oddziały stoczyły walkę z napierającymi z trzech stron wojskami rosyjskimi, dowodzonymi od zachodu przez gen. Maniukina, od południa gen. Nostitza i od Węgrowa przez pułk. Krywonosowa. Mimo połączenia oddziałów Romana Rogińskiego, Władysława Cichorskiego, Walentego Lewandowskiego, Bronisława Rylskiego i Stanisława Sągina, liczących ponad 4000 powstańców, po dwudniowej walce poniosły klęskę. Rozproszone po bitwie oddziały powstańcze, ścigane przez gen. Nostitza, ruszyły w kierunku Puszczy Białowieskiej.
Niedostępne tereny Puszczy Białowieskiej umożliwiły schronienie oddziałom dowodzonym przez R. Rogińskiego, W. Lewandowskiego i B. Rylskiego. Po przegranej bitwie na początku lutego 1863 r. ratunku w puszczy szukała też grupa pod dowództwem S. Songina, odłączona od W. Cichorskiego, ps. Zameczek. Wymęczone i wygłodzone oddziały powstańcze posuwały się dzikimi ostępami Puszczy, ale mimo ukrycia i szybkich przemarszów nie uniknęły licznych potyczek z wojskami carskimi, „znacząc swój szlak wieloma grobami”. Niestety ślady po tych miejscach często bezpowrotnie zaginęły. Ze względu na represje carskie mogiły były anonimowe, gdyż surowe kary spadały na bliskich i całe rodziny poległych. Los powszechny uczestników powstania był okrutny - wyroki śmierci, więzienia, konfiskaty majątków, wywózki na Sybir. Zdarzały się przypadki, że krewni w tajemnicy zabierali ciała poległych powstańców, grzebiąc je w pobliskich okolicach na cmentarzach i w zbiorowych mogiłach. Czyniono tak wbrew represjom carskim i zakazom grzebania „matieżnikow” w poświęconej ziemi. Na okrytych tajemnicą mogiłach układano kamienie, stawiano małe drewniane krzyże czy usypywano niewielkie kopczyki ziemi.
W 1927 roku odbyła się ogólnopolska akcja odszukania miejsc pobytu i wszelkich akcji powstańczych. Dzięki żyjącym jeszcze wtedy weteranom styczniowego zrywu, rodzinnym relacjom leśników i niektórych okolicznych mieszkańców zlokalizowano zapomniane mogiły oraz miejsca potyczek. W miejscach tych ustawiono symboliczne, pamiątkowe krzyże.
Relacje oparte na przekazach i wspomnieniach rodzinnych na pewno z pokolenia na pokolenie urosły do legend. Jednak wyłania się z nich prawdziwa i niezwykle tragiczna sytuacja powstańców na tych terenach. Komplikowały ją stosunki narodowościowe i religijne. Mimo odwagi i poświęcenia powstanie zakończyło się klęską naszych rodaków. Pamięć o tym historycznym wydarzeniu przywraca nam szlak turystyczny „Śladami Powstania Styczniowego”, który wiedzie przez miejsca szczególnie związane z tymi wydarzeniami na terenie Gminy Hajnówka. Trasa szlaku biegnie obrzeżami Puszczy do wsi Orzeszkowo, gdzie na skraju wsi znajduje się mogiła powstańców rozstrzelanych w 1863 r.
Faktów niewiele, ale zostają krzyże. Jeżeli nawet pod ciężarem czasu osuwają im się ramiona, truchleje podstawa lub bezwładnie upadną na ziemię, to zawsze skłaniają nas do zadumy i wspomnień o przeszłości.
Co roku, w rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego, władze samorządowe składają okolicznościowe wiązanki i zapalają znicze na znak pamięci.
