Utworzony w 1979 roku (Mon. Pol. Nr 26 z 31 października 1979r., poz. 141 § 5). Zajmuje powierzchnię 40,46 ha. Obejmuje cały oddział 439A i południową część oddziału 414 C. Celem rezerwatu jest zachowanie w naturalnym stanie fragmentu Puszczy Białowieskiej obejmującego bór świerkowy torfowcowy Sphagno girgersoni-Piceetum oraz łęg olszowo-jesionowy Circeo-Alnetum, grąd murszowy Tilio-Carpinetum  circaetosum alpine i ols Carici elongateAlnetum.

Rezerwat ma duże znaczenie dla ochrony rzadkich dla flory polskiej gatunków borealnych takich jak np: listera sercowata Listera cordata, turzyca życiowa Carexloliaceai, turzyca delikatna Carex tenella i szeregu gatunków mszaków np: torfowiec Spahagnum vulfianum.

Bór świerkowy torfowcowy jest bardzo rzadko spotykanym zbiorowiskiem leśnym. Głównym areałem rozprzestrzenienia tego zbiorowiska jest tajga. W Polsce występuje jedynie w dobrze zachowanych kompleksach leśnych północnowschodniej części kraju. Charakterystycznym rysem boru świerkowego torfowcowego jest wyraźna dominacja świerka w drzewostanie, prawie zupełny brak liściastych gatunków drzew oraz występowanie w runie, wśród bardzo bogatego kobierca mchów torfowców, tak rzadkich roślin jak listera sercowata czy żurawina drobnolistna.